het dampt nog steeds
een cocon van pas gelegd asfalt
transparant in lagen
ligt je ziel bloot
en lacht nog
ik veeg je de gootsteen in
met een duizend-dingen-doekje
en wacht
de overloop stort niet zo vaak
en stenen zijn als glas geschaafd
je dacht dat je ongrijpbaar was
© Dio the Cilany
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten