wij mennen maar wolken

wij hemelbestormers vieren
soms natuurlijk de teugels

overvleugelen elke kleur
en leveren een streek 
die niemand vaart op compassie

bij gelegenheid 
kan de borst opzwellen
in onze ogen



© Dio the Cilany

najagen van nep in nadagen

valse vis verstout het net met paskwil
een kooi, een groeve, een kuil in verval
van grote hoogte tot in het stroomdal
speelt men om niet met vormvast overkill

glibberig, als iets niet meer dan een gril
staat de teerling met feestdagen op stal
bevolken schapen en gapers de hal
tot eer van de heerser opvallend stil

kan de spijtoptant zijn kont niet keren
zijn spleet vermag niet voor- of achteruit
noch het zwart als kolengruis vereren

deemoed door achterklap zoals verluid
strijkt hij moedeloos zijn struise veren
verdeelt passioneel de schrale buit



© Dio the Cilany