je drijft ogenschijnlijk vrij rond
als de dag verdwijnt in mij
verlies je de greep
ontworteld op de afgekalfde waterkant
bevat ik jouw wereld niet
je dompelt in mijn leven tot het nekt
en ontval op dode stammen
klauw een tak als mijn hand
en groei hernieuwd naar haar
in strengen
ent ze me tot een nieuwe stek
© Dio the Cilany
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten