op verdruilde middagen groeit in de gribus
minder dan een enkele geranium
vochtig in de schoot geborgen
gremia mokken verongelijkt
betogen koppig ter tafel
laten aan ons het leven
geef er toch een snok aan
dacht ik nochtans
verwacht een zijn zonder ontnuchtering
© dio tha cilany
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten