we houden ons staande
door een hoge graad van onbenulligheid
om ons heen en voortdurend
naast een dosis verschraalde rook
en geur van ranzig frituurvet
wachten we op een deur
of alleen maar
haar brievenbus
een open gleuf met enig zicht
op bestaan rondom en enig vuur
het is weekend en voor even
gluren Kant en Schopenhauer van hun plank
verloren zielen naast een glas
naarmate de avond vordert
die kwistig en enigszins giftig was
© dio the cilany
Geen opmerkingen:
Een reactie posten