mijn blik bedruipt de wanden
en over het behang
sliert langs de sporen van mijn zaad
de kakkerkak
die zijn weg vindt
in het verkrotte pand vol slakkenmeel
en jij ligt in het laatje
met je gezicht nog steeds omlaag
maar ik vergaar jou niet
het is alleen de aandrang
zo onbewoonbaar voel ik mij
© Dio the Cilany
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten